Afgang

Ze schuifelt door de kamer met in haar hand een gieter. De planten heeft ze op tafel bij elkaar gezet. Zorgvuldig geeft ze elke plant water. Daarna gaat ze zitten in haar vertrouwde leunstoel. Moe en voldaan valt ze in slaap.Als ze na een kwartier wakker wordt, pakt ze als eerste de gieter en geeft de planten water. Ze streelt het bladgroen, spreekt met de bloemen. Op haar gezicht een glimlach van geluk.

De deur gaat open. Een stem snerpt door de stille kamer: “Moeder, wat doe je nú? Alles is drijfnat en de vloer ligt vol met aarde. Ik had de planten toch vanmorgen al water gegeven.”
Ze buigt beschaamd haar hoofd. Haar ogen vullen zich met tranen.

Nog één keer

Aan het einde van een zwoele dag zaten ze zwijgend onder de pergola. Een late merel zong het hoogste lied. De lucht kleurde langzaam rood en daarna begon het te schemeren.
“Zullen we nog één keer het glas heffen?”
Hij pakte de twee glazen rode wijn, die voor hen op het tafeltje stonden en gaf er een aan haar.
Haar fragiele handen beefden en het kostte haar zichtbaar moeite het glas vast te houden.
“Kom, ik help je wel.” Hij hield het glas voor haar mond en ze nam een slok.
“Nu jij.”
Hij pakte haar hand en zo bleven ze een tijd zitten.
“Willen we dit echt …?”
Hij knikte en ze dronken de glazen tot de laatste druppel leeg.

Geplaatst op 120w
Week 36 Themawoord Pergola
Weekwinnaar