Zoeken in deze blog

dinsdag 1 december 2015

Gebakken walen

De natuurstenen in mijn tuin  zijn afgebrokkeld en vertonen slijtageplekken. Het wordt het tijd voor iets nieuws. Een stratenmaker zal me voorlichten.
De bel gaat: voor me staat een arbeider met een verweerde kop. Hij geeft me een stevige hand en loopt direct door naar de tuin. Hij overziet de situatie in één oogopslag en zegt: “ Typisch een tuin voor gebakken walen." Hij legt uit, dat gebakken walen onverwoestbare natuurstenen zijn, die in de loop van de jaren alleen maar mooier worden: eerst moet het stof verweren en dan komt er iets prachtigs tevoorschijn.
“Denkt u maar eens aan oude dorpen, waar de klinkers al eeuwen liggen.” 

Mijn gedachten dwalen af en ik zie het plein rondom de oude dorpskerk, waar we als kinderen speelden met ballen, met zweeptollen, priktollen, springtouwen en elastieken. Tegenover het plein stond een bakkerswinkeltje, waar tegelijkertijd ook snoep werd verkocht. Naast de bakkerswinkel stond een wasserij, waarvan ik me nu nog de geur herinner: de geur van een eerlijke kookwas zonder wasverzachter met geurstoffen.

Morgen ga ik gebakken walen uitzoeken met voegmortel op basis van kunsthars tegen binnendringend onkruid. De stratenmaker gaat met zijn tijd mee en ziet in, dat puur natuur ook niet alles is.