“Nu wil ik graag jóuw kant van het verhaal horen.”
Elise zucht, waar zou ze moeten beginnen?
Haar mond voelt droog, haar keel knijpt samen. De woorden krijgen geen kans uit de kerker van haar lichaam te ontsnappen. Ze sluit haar ogen en ziet de beelden aan zich voorbijtrekken. Ze hoort opnieuw zijn stem, die in haar oor fluistert: “Aan niemand vertellen.” Ze ruikt weer zijn geur: een mengeling van oud zweet en een sterk parfum.
De laatste keer had ze hem gezegd hun geheim niet langer te willen bewaren.
Hij was haar vóór geweest: “dochter van Potifar” had hij haar genoemd, die hem niet met rust liet met haar “zondige lusten”.
Weer klonk haar vaders stem:
“Kom, Elise, vertel.”
Verhaal geplaatst op 120w bij weekthema Kant
Weekwinnaar
Geen opmerkingen:
Een reactie posten