Zoeken in deze blog

vrijdag 14 oktober 2016

Misericordia

De ijle klanken van de muziek buitelen over elkaar heen. Tevergeefs probeer ik de afzonderlijke melodieën te volgen. Dan klinkt unisono: misericordia. Barmhartigheid, is er nog barmhartigheid? Ik word overvallen door heimwee naar wat was.
Ik kijk opzij en pak je hand. Jij wilde dat ik met je meeging. Je smeekte me onophoudelijk: ‘Doe het, juist nu.’ Ik staakte mijn verzet.

Het is koud in de kathedraal. Mijn hele lijf rilt. Jij lijkt geheel verzonken te zijn in de muziek. Ik knijp je. Heel even kijk je me aan. Je ogen glanzen en bemoedigend knik je me toe.
Stemmen smelten samen tot een hemelse harmonie. De mijne zal zich er nooit meer in mengen. Voortaan zal ik slechts toehoorder zijn.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten